Zen jest bardzo męski, sufizm jest kobiecy
Sufizm unika skrajności, podąża samym środkiem, Złotym Środkiem.
W zen kluczowa jest "pełnia umysłu". W sufizmie kluczowa jest "pełnia serca". Zapamiętaj to, bo to uwidacznia różnice. Zen jest przeciwny umysłowi, ale poprzez umysł wykracza ponad umysł. Sufizm nie jest przeciwny umysłowi, jest zupełnie obojętny wobec umysłu.
Sufizm skupia się na sercu, nie zajmuje się umysłem. Wierzy w pełnię serca. U sufich też jest pewien rodzaj przebudzenia. Jeśli satori przebudzenia zen nazwiemy "czujnością umysłu", trzeba też nadać nazwę przebudzeniu sufickiemu: "czujność serca". Ścieżka suficka jest ścieżką kochanka. Ścieżka zen jest ścieżką wojownika, samuraja.
Opowiadanie sufickie nie jest zagadką, jest przypowieścią. Nie jest wstrząsem ani mieczem, jest przekonywaniem, uwodzeniem. Taka jest ścieżka kochanka, bardzo delikatna, łagodna, kobieca. Zen jest bardzo męski, sufizm jest kobiecy.
.
.
Rewolucjonista próbuje zmienić to, co było. Buntownik po prostu to porzuca, tak jak wąż wypełza ze starej skóry i nigdy nie spogląda wstecz..
W opowiadaniu sufickim jest poezja, rytm. Trzeba je przyjmować, a nie medytować nad nimi. Nad opowiadaniem zen trzeba medytować. Opowiadanie sufickie trzeba chłonąć, sączyć jak herbatę, ciesząc się nastrojem odprężenia. Opowiadanie zen trzeba zgłębiać z bardzo, bardzo skoncentrowanym umysłem, z wielkim napięciem, w intensywności. Musisz skupić na nim wszystkie swoje energie, zapomnieć o całym świecie - istnieje tylko ta krótka absurdalna historia. Wiesz, że nie da się jej rozwiązać, mimo to musisz włożyć w to całą swoją energię. Przez cały czas wiesz, że jest to absurd, że do niczego cię nie doprowadzi, ale mistrz mówi: "Skoncentruj się! Skup uwagę! Zajmij się zagadką opowiadania!"
Opowiadania sufickiego należy słuchać po prostu jak opowiadania. Sufi są świetnymi gawędziarzami. Siedzą razem w przytulnym, ciepłym miejscu, sączą herbatę lub kawę i mistrz zaczyna opowiadanie. Daje ono tylko przebłyski, wskazówki, ale bardzo nasączone treścią i przenikliwe. Uczeń powinien słuchać, tylko tyle - nie z uwagą, ale ze współczuciem, z otwartym sercem, bez żadnego napięcia. Musi cieszyć się tym opowiadaniem. Tylko wtedy, gdy się nim cieszysz, odkryje ono przed tobą swoje tajemnice.
.
Mądrość piasków – część 1 - Osho
Fragmenty utworu opublikowano na prawach cytatu, pastiszu oraz do celów edukacyjnych. Wszystkie prawa należą do Wydawnictwa KOS Sp. z o.o. oraz autora. Opublikowane fragmenty służą jedynie zapoznaniu czytelnika z treścią książki, której fizycznie w internecie nie może przejrzeć - tak jak to ma miejsce w ksiegarniach. Umożliwiamy jedynie dokonanie świadomych zakupów w internecie, pozwalajac zapoznać sie gruntownie z kupowanym produktem, aby uniknąć późniejszych rozczarowań.