Pozwólcie, że na początku wyjaśnię, jakie są rodzaje głupców.
Pierwszy rodzaj to prości głupcy – nic nie wiedzą i nie wiedzą, że nie wiedzą.
Drugi rodzaj – bardziej złożony – to uczeni głupcy – nic nie wiedzą, ale myślą, że wiedzą.
Trzeci rodzaj to błogosławieni głupcy. Oni wiedzą, że nie wiedzą.


Głupiec pierwszego rodzaju staje się więc w sposób nieunikniony głupcem drugiego rodzaju. Czy stanie się głupcem trzeciego rodzaju – nie wiadomo; to nie jest ani konieczne, ani nieuniknione. Zdarza się, że bycie głupcem drugiego rodzaju zaczyna ciążyć – człowiek zgromadził za dużo wiedzy, rządzi nim tylko i wyłącznie głowa, stracił całą swoją wrażliwość, świadomość, żywotność. Stał się jedną wielką teorią, stał się dogmatem, jego umysł wypełniają słowa i tylko słowa. Pewnego dnia człowiek zdaje sobie sprawę, że musi to odrzucić. I wtedy staje się głupcem trzeciego rodzaju – powraca do dzieciństwa, ponownie jest dzieckiem: błogosławionym głupcem.

Pan jest po prostu sobą. Cóż mógłbym dodać…

Wyjaśniłem już, że głupcem drugiego rodzaju każdy staje się automatycznie, dorastając. Toteż przeważająca większość dorosłych to właśnie głupcy drugiego rodzaju. Jeśli uważasz się za przedstawiciela inteligencji, pamiętaj – na naukę nigdy nie jest za późno. Zgromadziłeś aż nadto wiedzy – teraz naucz się wiedzieć. Wiedza zaciemnia umysł tak jak kurz zaciemnia lustro, na którego powierzchni się zbiera. Jeśli masz wiedzę, to wcale nie oznacza, że wiesz. Jeśli czegoś dowiedziałeś się samodzielnie, oznacza to, że czegoś się nauczyłeś.

Gromadzisz wiedzę – tego wymaga społeczeństwo. Z jego punktu widzenia wiedza jest potrzebna, ma wiele zastosowań. Natomiast ciekawość jest niebezpieczna, może bowiem sprawić, że staniesz się filozofem, poetą albo mistykiem, czyli kimś dla społeczeństwa bezużytecznym. Ono potrzebuje maszyn, zdolnych maszyn. Dostarczając ci coraz większej wiedzy, wypełniając cię wiedzą, zamienia cię w robota. Im więcej zgromadziłeś wiedzy, tym bardziej niemożliwe staje się zaciekawienie czymkolwiek. Przecież wszystko już wiesz.



Przeznaczenie, wolność, dusza - Osho


Fragmenty utworu opublikowano na prawach cytatu, pastiszu oraz do celów edukacyjnych. Wszystkie prawa należą do Wydawnictwa Czarna Owca Sp. z o.o. oraz autora. Opublikowane fragmenty służą jedynie zapoznaniu czytelnika z treścią książki, której fizycznie w internecie nie może przejrzeć - tak jak to ma miejsce w ksiegarniach. Umożliwiamy jedynie dokonanie świadomych zakupów w internecie, pozwalajac zapoznać sie gruntownie z kupowanym produktem, aby uniknąć późniejszych rozczarowań.