Żyj i staraj się poznawać życie
Chciałbym, żebyś to zapamiętała: Żyj i staraj się poznawać życie. Nie przejmuj się śmiercią, niebem ani piekłem, a zwłaszcza tym przeklętym Bogiem. Po prostu pozostań przy życiu, które w tobie tańczy, oddycha w tobie i w tobie żyje. Aby tak się stało, musisz się zbliżyć do siebie. Twoje troski oddaliły cię od ciebie samej. Wróć do domu!
Pozostań z pytaniem – uważny, świadomy. Nie szukaj odpowiedzi, nie próbuj jej uzyskać. Wiem, że to szalenie trudne, ale osiągalne… możliwe. Mnie się udało. Wielu innym się udało. Ogień świadomości wypala pytanie. Słońce świadomości roztapia pytanie; pytanie znika, wyparowuje. Nagle zdajesz sobie sprawę, że ty jesteś, a pytania już nie ma. Nie zostało zamienione na odpowiedź. Po prostu go nie ma. Zniknęło. Istniejesz bez pytania i to właśnie jest odpowiedź.
Szanuj życie, czcij życie. Nie ma nic bardziej świętego niż ono. Życie nie składa się z wielkich spraw, chociaż tak twierdzą religijni głupcy.
Nie ma żadnej różnicy między człowiekiem uwięzionym przez własne żądze a ptakiem uwięzionym w klatce. Dopiero kiedy twoja uważność uwolni cię od pragnień, wejdziesz do świata prawdziwego życia.
Życie składa się z picia herbaty, plotkowania z przyjacielem, wyjścia na poranny spacer bez celu – nie planujesz, dokąd pójdziesz, w którym miejscu zawrócisz, o której będziesz z powrotem. Składa się także z gotowania dla kogoś, kogo kochasz, gotowania dla samego siebie, bo kochasz przecież swoje ciało, z prania ubrań, mycia podłogi, podlewania ogrodu. To małe rzeczy, bardzo małe… Pozdrowienie obcego przechodnia, które przecież niczemu nie służy, bo nie będziesz miała z nim żadnych wspólnych spraw… Człowiek, który wita się z nieznajomym, wita się także z kwiatem i drzewem, śpiewa ptakom piosenki. One śpiewają ci codziennie i nigdy nie przyszło ci do głowy, że mogłabyś się im odwzajemnić. Małe rzeczy, maleńkie rzeczy…
Jeśli chcesz poznać prawdę, stań się swoim własnym mistrzem. Nigdy nie dotrze do prawdy ktoś, kto został pokonany przez własne ego.
Wiedza o sobie samym jest jedyną wiedzą, jaka istnieje. Jaką wartość ma poznawanie świata wokół, jeśli nie znasz siebie?
Kiedy jesteś oryginalny, a taki jesteś z natury, życie przypomina taniec. Nie ma dwojga takich samych ludzi, toteż moja droga życiowa nie może być jednocześnie twoją.
Największym problemem człowieka jest jego brak wiedzy o sobie samym. Najciemniej jest pod latarnią – człowiek nie pojmuje swojej własnej jaźni, własnej duszy. Z tego powodu życie nie przynosi mu spełnienia. Taki człowiek przypomina łódź, której kapitan oszalał i kręci sterem we wszystkie strony. Samoświadomość jest absolutnie konieczna, by w twoim życiu zaistniało poczucie celu.
* Życie to bańka mydlana. Sto sposobów patrzenia na życie - Osho
Fragmenty utworu opublikowano na prawach cytatu, pastiszu oraz do celów edukacyjnych. Wszystkie prawa należą do Wydawnictwa Czarna Owca Sp. z o.o. oraz autora. Opublikowane fragmenty służą jedynie zapoznaniu czytelnika z treścią książki, której fizycznie w internecie nie może przejrzeć - tak jak to ma miejsce w ksiegarniach. Umożliwiamy jedynie dokonanie świadomych zakupów w internecie, pozwalajac zapoznać sie gruntownie z kupowanym produktem, aby uniknąć późniejszych rozczarowań.